Иске Кәкерле урта мәктәбе укучылары сугыш чоры баласы белән очраштылар

Сугыш... Нинди шомлы һәм авыр сүз бу! Ул ничә миллион кешенең гомерен өзгән, күпме баланы ятим иткән, аналарны тол калдырган.Минем туган авылым да бу кайгы – хәсрәттән читтә калмаган .

Әлеге афәт миллионлаган кешеләрнең гомерен генә түгел, ә кеп-кечкенә балаларның балачагын, яшүсмерләрнең беренче мәхәббәтен, тормышларын, шатлыкларын урлап, һәр көнен борчу-хәсрәткә, ачлыкка, ялангачлыкка төргән. Әлеге вакыйгалар алар хәтерләрендә мәңгегә уелып калган. «Сугыш безнең күңелләрдә бик куркыныч һәм килбәтсез, искә  төшерергә теләми торган әйбер булып калды. Сугыш башланганда, миңа  бары 5 кенә яшь иде ”- дип искә ала Рифкать абый Абдрахман улы. Иске Кәкерле  авылында, гади эшче гаиләсендә туып үскән һәм бар гомерен туган ягында уздырган. Гаиләләре ишле  булган. Бүген бертуганнарыннан үзе генә исән-сау. Гаиләнең  көнкүреше заманасына күрә җитеш булган, хуҗалык тулы мал-туар  тотканнар, иген иккәннәр. Ачы язмыш сугыш балаларын сынаган. Тормыш авырлыгын күтәреп,
күпме сыгылсалар да, сынмаганнар. Каһәр суккан ул сугышалар  тормышларга үтеп кереп, өмет-хыялларын чәлпәрәмә китерде, балачак  бәхетеннән мәхрүм итте. Көч җитмәстәй авыр хезмәттә ватылганнар, ятимлек ачысын да белгәннәр, ач үлем белән күзгә-күз очрашканнар.
Аларның бала чаклары булмаган да диярлек, чөнки алар сугыш чоры балалары. Тормышта никадәр авырлыклар күрсәләр дә, алар сынмыйча – сыгылмыйча яшәүләрен дәвам иткәннәр.

Рифкать абый !Сезгә тыныч картлык, нык сәламәтлек, бәхетле киләчәк hәм балаларыгызның, оныкларыгызның тәүфыйклы булуларын, бергәләп озак еллар яшәвегезне телибез.

 Сабирзянова Р.Ш., башлангыч сыйныф укытучысы,  Иске Кәкерле урта мәктәбе